⮪ All Stories / कथा / कहानियाँ

आनन्दघनकी खीझ  [हिन्दी कथा]
बोध कथा - हिन्दी कहानी (Moral Story)

श्रीनन्दरानी अपने प्राङ्गणमें कुछ गुनगुन गाती कन्हाईके कलेककी सामग्री एकत्र करने जा रही थीं। बड़ा चञ्चल है उनका श्याम। वह दो घड़ी भी घरमें नहीं रहता। बालकोंके साथ दिनभर घूमता रहता है। परंतु उससे क्षुधा सही नहीं जाती। अभी दौड़ा आयेगा और दो क्षण भी माखन मिलनेमें देर हुई तो मचल पड़ेगा। एक बार कहीं मोहन रूठ गया तो फिर उसे मना लेना सरल नहीं होता।

'मैया! मैया!' सहसा पुकारता दौड़ा आया कन्हाई। मैया चौंक पड़ी; आज उसके लालके स्वरमें उल्लास क्यों नहीं? क्यों रोता-सा स्वर है मोहनका।

"तुझे किसने मारा है?' मैया चाहती थी कि श्याम उसकी गोदमें आ जाय। किंतु कन्हैया उसके सामने आकर खड़ा हो गया। लगभग ढाई वर्षका कृष्णचन्द्र, बिखरी अलकें, भालपर नन्हा सा गोरोचन तिलक, नेत्रोंमें कज्जल, वक्षपर छोटे मोतियोंकी माला, कटिमें पतली-सी कछनी, धूलि धूसरित अङ्ग। आज इसके बड़े-बड़े लोचन भरे-भरे-से हैं।

'दाऊ बहुत बुरा है। मैया! वह कहता है कि तू |यशोदाका पुत्र नहीं है। नन्दरानीने तो तुझे मटकीभर दही देकर खरीदा है।' मोहनने द्वारकी ओर इस प्रकार देखा मानो दाऊ पीछे खड़ा हो द्वारके ।

'मैया! वह मुझे बहुत चिढ़ाता है। कहता है कि व्रजराज और व्रजरानी तो गोरे हैं, तू साँवला क्यों है ? बता तो कि तेरा पिता कौन है ? तेरी माता ही कौन है ?'

नन्हा कन्हाई बहुत रुष्ट हो रहा है आज बड़े भाईपर 'दाऊ अकेला ही चिढ़ाता तो कोई बात भी थी, उसने सब सखाओंको सिखा दिया है। सब ताली बजाकर मेरी हँसी उड़ाते हैं। मैं उनके साथ खेलने नहीं जाऊँगा।' परंतु मैया तो कुछ बोलती नहीं, इससे श्याम उसपर भी रुष्ट हुआ 'तूने तो मुझे ही मारना सीखा है, दाऊको कभी डाँटती भी नहीं।'

'मेरे लाल!' मैयाने देखा कि अब उसका नन्हा कृष्ण मचलनेवाला है तो गोदमें खींच लिया उसे । 'बलराम तो जन्मसे ही धृष्ट है। वह व्यर्थ चुगली करता है। तू जानता है न कि व्रजकी देवता गायें हैं! उन गायोंकी शपथ ! मैं तेरी माता हूँ और तू मेरा लाल है।'



You may also like these:

हिन्दी कहानी विद्यालय और गुरु
बोध कथा रँगी लोमड़ी
आध्यात्मिक कथा बच्चा छोटा है, पर पूरा है
आध्यात्मिक कथा किसीका दिल मत दुखाओ
छोटी सी कहानी एक फूँककी दुनिया
हिन्दी कहानी ईश्वरका सच्चा भक्त


aanandaghanakee kheejha

shreenandaraanee apane praanganamen kuchh gunagun gaatee kanhaaeeke kalekakee saamagree ekatr karane ja rahee theen. bada़a chanchal hai unaka shyaama. vah do ghada़ee bhee gharamen naheen rahataa. baalakonke saath dinabhar ghoomata rahata hai. parantu usase kshudha sahee naheen jaatee. abhee dauda़a aayega aur do kshan bhee maakhan milanemen der huee to machal pada़egaa. ek baar kaheen mohan rooth gaya to phir use mana lena saral naheen hotaa.

'maiyaa! maiyaa!' sahasa pukaarata dauda़a aaya kanhaaee. maiya chaunk pada़ee; aaj usake laalake svaramen ullaas kyon naheen? kyon rotaa-sa svar hai mohanakaa.

"tujhe kisane maara hai?' maiya chaahatee thee ki shyaam usakee godamen a jaaya. kintu kanhaiya usake saamane aakar khada़a ho gayaa. lagabhag dhaaee varshaka krishnachandr, bikharee alaken, bhaalapar nanha sa gorochan tilak, netronmen kajjal, vakshapar chhote motiyonkee maala, katimen patalee-see kachhanee, dhooli dhoosarit anga. aaj isake bada़e-bada़e lochan bhare-bhare-se hain.

'daaoo bahut bura hai. maiyaa! vah kahata hai ki too |yashodaaka putr naheen hai. nandaraaneene to tujhe matakeebhar dahee dekar khareeda hai.' mohanane dvaarakee or is prakaar dekha maano daaoo peechhe khada़a ho dvaarake .

'maiyaa! vah mujhe bahut chidha़aata hai. kahata hai ki vrajaraaj aur vrajaraanee to gore hain, too saanvala kyon hai ? bata to ki tera pita kaun hai ? teree maata hee kaun hai ?'

nanha kanhaaee bahut rusht ho raha hai aaj bada़e bhaaeepar 'daaoo akela hee chidha़aata to koee baat bhee thee, usane sab sakhaaonko sikha diya hai. sab taalee bajaakar meree hansee uda़aate hain. main unake saath khelane naheen jaaoongaa.' parantu maiya to kuchh bolatee naheen, isase shyaam usapar bhee rusht hua 'toone to mujhe hee maarana seekha hai, daaooko kabhee daantatee bhee naheen.'

'mere laala!' maiyaane dekha ki ab usaka nanha krishn machalanevaala hai to godamen kheench liya use . 'balaraam to janmase hee dhrisht hai. vah vyarth chugalee karata hai. too jaanata hai n ki vrajakee devata gaayen hain! un gaayonkee shapath ! main teree maata hoon aur too mera laal hai.'

104 Views

A Beautiful Bhagwad Gita Reader
READ NOW FREE
14 Tips To Overcome Tough Times Through Devotional Love For God11 Tips For Enhancing Devotional Service For Busy PeopleWhy Should One Do Bhakti? 80 Facts About Bhakti [Must Read]7 Amazing Ways In Which Devotees Easily Overcome Pain



Bhajan Lyrics View All

दिल लूटके ले गया नी सहेलियो मेरा
मैं तक्दी रह गयी नी सहेलियो लगदा बड़ा
सज धज कर जिस दिन मौत की शहजादी आएगी,
ना सोना काम आएगा, ना चांदी आएगी।
ये सारे खेल तुम्हारे है
जग कहता खेल नसीबों का
मैं तो तुम संग होरी खेलूंगी, मैं तो तुम
वा वा रे रासिया, वा वा रे छैला
मेरी चुनरी में पड़ गयो दाग री कैसो चटक
श्याम मेरी चुनरी में पड़ गयो दाग री
दिल की हर धड़कन से तेरा नाम निकलता है
तेरे दर्शन को मोहन तेरा दास तरसता है
हम प्रेम नगर के बंजारिन है
जप ताप और साधन क्या जाने
मेरा अवगुण भरा शरीर, कहो ना कैसे
कैसे तारोगे प्रभु जी मेरो, प्रभु जी
मेरा यार यशुदा कुंवर हो चूका है
वो दिल हो चूका है जिगर हो चूका है
गोवर्धन वासी सांवरे, गोवर्धन वासी
तुम बिन रह्यो न जाय, गोवर्धन वासी
कैसे जीऊं मैं राधा रानी तेरे बिना
मेरा मन ही न लगे श्यामा तेरे बिना
सावरे से मिलने का सत्संग ही बहाना है ।
सारे दुःख दूर हुए, दिल बना दीवाना है ।
हरी नाम नहीं तो जीना क्या
अमृत है हरी नाम जगत में,
प्रीतम बोलो कब आओगे॥
बालम बोलो कब आओगे॥
सारी दुनियां है दीवानी, राधा रानी आप
कौन है, जिस पर नहीं है, मेहरबानी आप की
तेरे दर की भीख से है,
मेरा आज तक गुज़ारा
अपनी वाणी में अमृत घोल
अपनी वाणी में अमृत घोल
श्याम बंसी ना बुल्लां उत्ते रख अड़ेया
तेरी बंसी पवाडे पाए लख अड़ेया ।
ऐसी होली तोहे खिलाऊँ
दूध छटी को याद दिलाऊँ
किसी को भांग का नशा है मुझे तेरा नशा है,
भोले ओ शंकर भोले मनवा कभी न डोले,
बाँस की बाँसुरिया पे घणो इतरावे,
कोई सोना की जो होती, हीरा मोत्यां की जो
मेरे बांके बिहारी बड़े प्यारे लगते
कही नज़र न लगे इनको हमारी
तेरी मुरली की धुन सुनने मैं बरसाने से
मैं बरसाने से आयी हूँ, मैं वृषभानु की
हम प्रेम दीवानी हैं, वो प्रेम दीवाना।
ऐ उधो हमे ज्ञान की पोथी ना सुनाना॥
नगरी हो अयोध्या सी,रघुकुल सा घराना हो
चरन हो राघव के,जहा मेरा ठिकाना हो
किशोरी कुछ ऐसा इंतजाम हो जाए।
जुबा पे राधा राधा राधा नाम हो जाए॥
तीनो लोकन से न्यारी राधा रानी हमारी।
राधा रानी हमारी, राधा रानी हमारी॥
दुनिया से मैं हारा तो आया तेरे दवार,
यहाँ से जो मैं हारा तो कहा जाऊंगा मैं
हम राम जी के, राम जी हमारे हैं
वो तो दशरथ राज दुलारे हैं
कोई पकड़ के मेरा हाथ रे,
मोहे वृन्दावन पहुंच देओ ।

New Bhajan Lyrics View All

चारों धाम से निराला अवधपुरी धाम,
रानी सीता के संग विराजे राजा राम...
दिल है बेकरार श्याम तेरे बिना,
श्याम तेरे बिना छलिया तेरे बिना,
गौरीसुत गणराज गजानन,
विघ्नहरण मंगलकारी,
इक हार बनाया सारी रात, हार किदे गल च
साडे बेड़े खुशियां दा चन्न चढ़ेया,
भगता दे नाल साडा वेड़ा भरया,