⮪ All भक्त चरित्र

श्रीनिम्बार्काचार्यजी की मार्मिक कथा
श्रीनिम्बार्काचार्यजी की अधबुत कहानी - Full Story of श्रीनिम्बार्काचार्यजी (हिन्दी)

[भक्त चरित्र -भक्त कथा/कहानी - Full Story] [श्रीनिम्बार्काचार्यजी]- भक्तमाल


वैष्णवोंके प्रमुख चार सम्प्रदायोंमें से एक सम्प्रदाय है द्वैताद्वैत या निम्बार्क सम्प्रदाय। निश्चितरूपसे यह मत बहुत प्राचीन काल से चला आ रहा है। श्रीनिम्बार्काचार्यजीने परम्पराप्राप्त इस मतको अपनी प्रतिभासे उज्ज्वल करके लोकप्रचलित किया, इसीसे इस द्वैताद्वैत मतकी निम्बार्क सम्प्रदाय के नामसे प्रसिद्धि हुई।

ब्रह्म सर्वशक्तिमान् हैं और उनका सगुणभाव हो मुख्य है। इस जगत्के रूपमें परिणत होनेपर भी वे निर्विकार है। जगत्से अतीतरूपमें से निर्गुण है। जगत्की सृष्टि, स्थिति एवं लय उनसे ही होते हैं। वे जगत्के निमित्त एवं उपादान कारण हैं। जगत् उनका परिणाम है। और वे अविकृत परिणामी हैं। जीव अणु है और ब्रह्मका अंश है। ब्रह्म जीव तथा जडसे अत्यन्त पृथक् और अपृथक् भी हैं। जीव भी ब्रह्मका परिणाम तथा नित्य है।

इस सृष्टिचक्रका प्रयोजन ही यह है कि जीव भगवानकी प्रसन्नता एवं उनका दर्शन प्राप्त करें। जीवके समस्त क्लेशोंकी निवृत्ति एवं परमानन्दको प्राप्ति भगवान्‌को प्राप्तिसे ही होगी। ब्रह्मके साथ अपने तथा जगत्के अभिन्नत्वका अनुभव ही जीवको मुक्तावस्था है। यह भगवत्प्राप्ति से ही सम्पन्न होती है। उपासनाद्वारा ही ब्रह्मको प्राप्ति होती है। ब्रह्मका सगुण एवं निर्गुण दोनों रूपोंमें विचार किया जा सकता है; किंतु जोवकी मुक्तिका साधन भक्ति हो है। भक्तिसे ही भगवान्‌को प्राप्ति होती है। सत्कर्म एवं सदाचार के द्वारा शुद्धजि भगवत्कथा एवं भगवान्‌के गुणगण-श्रवणसे भगवान्‌की प्रसन्नता प्राप्त करनेकी इच्छा जाग्रत होती है, तब मुमुक्षु पुरुष सद्गुरुकी शरण ग्रहण करता है। गुरुद्वारा उपदिष्ट उपासनाद्वारा शुद्धचित्तमें भक्तिका प्राकट्य होता है। यहाँ भक्ति जीवको भगवत्प्राप्ति कराकर मुक्त करती है।

थोड़े में द्वैताद्वैतमतका सार यही है। भगवान् नारायणने हंसस्वरूपसे ब्रह्माजीके पुत्र सनक, सनन्दन, सनातन एवं सनत्कुमारको इसका उपदेश किया। सनकादि कुमारोंसे इसे देवर्षि नारदजीने पाया और देवर्षिने इसका उपदेश श्रीनिम्बार्काचार्यजीको किया। यह इस सम्प्रदायको परम्पराहै। श्रीनने अपने ब्रह्मसूत्रोंके भाष्य में 'अस्मद
गुरवे नारदाय' कहा है। सनकादि कुमारोंका भी उन्होंने
स्मरण किया है उसी ग्रन्थमें गुरुपरम्परामें। देवर्षि
नारदजीने श्रीनिम्बार्काचार्यजीको 'गोपालमन्त्र' की दीक्षा
दी, ऐसी मान्यता है। भक्तोंके मतसे द्वापरमें और सम्प्रदायके कुछ विद्वानोंके मतसे विक्रमकी पाँचवीं शताब्दीमें श्रीनिम्बार्काचार्यजीका प्रादुर्भाव हुआ। दक्षिण भारतमें वैदूर्यपतन परम पवित्र तोर्थ है। इसे दक्षिणकाशी भी कहते हैं। यही स्थान एकनाथजीको जन्मभूमि है। यहीं श्रीअरुणमुनिजीका अरुणाश्रम था श्री अरुणमुनिजीकी पत्नी जयन्तीदेवीको गोदमें जिस दिव्य कुमारका आविर्भाव हुआ, उसका नाम पहले नियमानन्द हुआ और यही आगे श्रीनिम्बार्काचार्यजीके नामसे प्रख्यात हुए।

श्रीनिम्बार्काचार्यजीके जीवनवृत्तके विषयमें इससे अधिक ज्ञात नहीं है। वे कब गृह त्यागकर व्रजमें आये, इसका कुछ पता नहीं है। व्रजमें श्रीगिरिराज गोवर्धनके समीप ध्रुवक्षेत्रमें उनकी साधन भूमि है। एक दिन समीपके स्थानसे एक दण्डी महात्मा आचार्यके समीप पधारे। दो शास्त्रज्ञ महापुरुष परस्पर मिले तो शास्त्रचर्चा चलनी स्वाभाविक थी । समयका दोमेंसे किसीको ध्यान नहीं रहा। सायङ्कालके पश्चात् आचार्यने अतिथि यतिसे प्रसाद ग्रहण करनेके लिये निवेदन किया। सूर्यास्त होनेके पश्चात् नियमतः यतिजी भिक्षा ग्रहण नहीं कर सकते थे। उन्होंने असमर्थता प्रकट की। परन्तु आचार्यजी नहीं चाहते थे कि उनके यहाँ आकर एक विद्वान् अतिथि उपोषित रहें। आश्रमके समीप एक नीमका वृक्ष था. सहसा उस वृक्षपरसे चारों ओर प्रकाश फैल गया। ऐसा लगा, जैसे नीमके वृक्षपर सूर्यनारायण प्रकट हो गये हैं। कोई नहीं कह सकता कि आचार्यके योगबलसे भगवान् सूर्य यहाँ प्रकट हो गये थे या श्रीकृष्णचन्द्रका कोटिसूर्यसमप्रभ सुदर्शन चक्र, जिसके आचार्य मूर्त अवतार थे, प्रकट हो गया था। अतिथिके प्रसाद ग्रहण कर लेनेपर सूर्यमण्डल अदृश्य हो गया। इस घटनासे आचार्य निम्बादित्य यानिम्बार्क नामसे विख्यात हुए। आचार्यका वह आश्रम 'निम्बग्राम' कहा जाता है। यह गोवर्धनके समीपका निम्बग्राम है, माटके समीपका नीमगाँव नहीं। वे यतिजी उस समय जहाँ आश्रम बनाकर रहते थे, वहाँ आज यतिपुरा नामक ग्राम है।

श्रीनिम्बार्काचार्यजीका वेदान्तसूत्रोंपर भाष्य 'वेदान्तसौरभ' और 'वेदान्तकामधेनुदशश्लोक' ये दो ग्रन्थ ही उपलब्ध हैं। ये दोनों ग्रन्थ ही अत्यन्त संक्षिप्त हैं। इनके अतिरिक्त गीताभाष्य, कृष्णस्तवराज, गुरुपरम्परा, वेदान्ततत्त्वबोध, वेदान्तसिद्धान्तप्रदीप, स्वधर्माध्वबोध, ऐतिह्यतत्त्वसिद्धान्त, राधाष्टक आदि कई ग्रन्थ आचार्यने लिखे थे।

श्रीनिम्बार्काचार्यजीके शिष्य हुए श्रीनिवासाचार्यजी। इन्होंने आचार्यके ब्रह्मसूत्रभाष्यपर 'वेदान्तकौस्तुभ' नामक ग्रन्थ लिखकर उसकी व्याख्या की। इस 'वेदान्तकौस्तुभ' की टीका आगे चलकर काश्मीरी केशव भट्टाचार्यजीने की। श्रीनिवासाचार्यजीके पश्चात् शिष्यपरम्परासे ग्यारहवें आचार्य हुए श्रीदेवाचार्यजी। इन्होंने 'वेदान्तजाह्नवी' तथा 'भक्तिरत्नावली' नामक दो ग्रन्थ लिखे, जिनका सम्प्रदायमें अत्यन्त सम्मान है।

श्रीदेवाचार्यजीके दो शिष्य हुए-श्रीसुन्दर भट्टाचार्यजी तथा श्रीव्रजभूषण देवाचार्यजी इन दोनों आचार्योंकी परम्परा आगे चलकर विस्तीर्ण हुई। श्रीसुन्दर भट्टाचार्यजीकी शिष्यपरम्परामें सत्रह भट्टाचार्य आचार्य और हुए। इनमें सोलहवें काश्मीरी श्रीकेशव भट्टाचार्यजी हुए। काश्मीरी केशव भट्टाचार्यजीके शिष्य श्रीभट्टजीने 'युगल-शतक' की रचना की। यही ग्रन्थ 'आदि वाणी' कहा जाता है। श्रीभट्टजीके भ्रातृवंशज गोस्वामी अब भी निम्बार्क सम्प्रदायकी सीधी परम्परामें ही हैं। श्री भट्टजीके प्रधान शिष्य श्रीहरिव्यासजी हुए। इनके अनुयायी आगे चलकर अपनेको 'हरिव्यासी' कहने लगे। श्रीहरिव्यासजीके बारह शिष्य हुए, जिनमें श्रीशोभूरामदेवाचार्य, श्रीपरशुराम देवाचार्य, श्रीघमण्डदेवाचार्य तथा श्रीलपरागोपालदेवाचार्य अपनी प्रमुख विशेषताओंके कारण उल्लेखनीय हैं। इनमेंसेश्रीशोभूरामदेवाचार्यजीकी शिष्यपरम्परामें चतुर-चिन्तामणिकी परम्परा इस समय देशमें अधिक व्यापक है। श्रीपरशुराम देवाचार्य श्रीमहाराजकी परम्पराको ही सर्वेश्वरकी अर्चा प्राप्त है और निम्बार्कसम्प्रदाय के पीठाधिपति इसी परम्पराके आचार्य होते हैं। व्रजमें जो रासलीलाका वर्तमान प्रचार है. वह श्रीधमण्डदेवाचार्यजीको भावुकता प्रादुर्भूत परम्परा है। श्रीलपरागोपालदेवाचार्यजीके शिष्य श्रीगिरिधारी शरणदेवाचार्यजी जयपुर, ग्वालियर आदि अनेकों राजकुलोंके गुरु हुए हैं। श्रीहरिव्यासदेवजीकी यह शिष्य-परम्परा है। उनके वंशज अपनेको 'हरिव्यासी' नहीं मानते। वे निम्बार्क सम्प्रदायकी सोधी परम्परामें हैं।

श्रीदेवाचार्यजीके दूसरे शिष्य श्रीब्रजभूषणदेवाचार्यजीकी परम्परामें श्रीरसिकदेवजी तथा श्रीहरिदासजी हुए हैं। ऐसी भी मान्यता है कि महाकवि जयदेव इसी परम्परामें हैं। श्रीरसिकदेवजीके आराध्य श्रीरसिकविहारीजी तथा श्रीहरिदासजीके आराध्य श्रीबाँकेविहारीजी हैं। हरिदासजी के अनुपाधियोंकी एक परम्पराके लोग अपनेको 'हरिदासी' कहते हैं। इनका मुख्य स्थान वृन्दावनमेंटटीस्थान है। कृष्णप्रणामी या प्रणमीसम्प्रदाय के आद्याचार्य श्रीप्राणनाथजीको जीवनीमें उनको हरिदासजीका शिष्य कहा गया है। इस प्रकार 'कृष्ण प्रणामी परम्परा भी निम्बार्क-सम्प्रदायकी हरिदासजीकी परम्पराकी ही शाखा है। इस प्रणामी सम्प्रदायका मुख्यपीठ पन्ना (बुन्देलखण्ड) में है।

श्रीनिम्बार्काचार्यजी तथा उनकी परम्पराके अधिकांश आचार्योंकी यह प्रधान विशेषता रही है कि उन्होंने दूसरे आचार्योंके मतका खण्डन नहीं किया है। श्रीदेवाचार्यजीने ही अपने ग्रन्थोंमें अद्वैतमतका खण्डन किया है। श्रीनिम्बार्काचार्यजीने प्रस्थानत्रयीके स्थानपर प्रस्थानचतुष्टयको प्रमाण पाना और उसमें भी चतुर्थ प्रस्थान श्रीमद्भागवतको परम प्रमाण स्वीकार किया। अनेक वीतराग, भावुक भगवद्भक्त इस परम्परामें सदा ही रहे हैं।



You may also like these:



shreenimbaarkaachaaryajee ki marmik katha
shreenimbaarkaachaaryajee ki adhbut kahani - Full Story of shreenimbaarkaachaaryajee (hindi)

[Bhakt Charitra - Bhakt Katha/Kahani - Full Story] [shreenimbaarkaachaaryajee]- Bhaktmaal


vaishnavonke pramukh chaar sampradaayonmen se ek sampradaay hai dvaitaadvait ya nimbaark sampradaaya. nishchitaroopase yah mat bahut praacheen kaal se chala a raha hai. shreenimbaarkaachaaryajeene paramparaapraapt is matako apanee pratibhaase ujjval karake lokaprachalit kiya, iseese is dvaitaadvait matakee nimbaark sampradaay ke naamase prasiddhi huee.

brahm sarvashaktimaan hain aur unaka sagunabhaav ho mukhy hai. is jagatke roopamen parinat honepar bhee ve nirvikaar hai. jagatse ateetaroopamen se nirgun hai. jagatkee srishti, sthiti evan lay unase hee hote hain. ve jagatke nimitt evan upaadaan kaaran hain. jagat unaka parinaam hai. aur ve avikrit parinaamee hain. jeev anu hai aur brahmaka ansh hai. brahm jeev tatha jadase atyant prithak aur aprithak bhee hain. jeev bhee brahmaka parinaam tatha nity hai.

is srishtichakraka prayojan hee yah hai ki jeev bhagavaanakee prasannata evan unaka darshan praapt karen. jeevake samast kleshonkee nivritti evan paramaanandako praapti bhagavaan‌ko praaptise hee hogee. brahmake saath apane tatha jagatke abhinnatvaka anubhav hee jeevako muktaavastha hai. yah bhagavatpraapti se hee sampann hotee hai. upaasanaadvaara hee brahmako praapti hotee hai. brahmaka sagun evan nirgun donon rooponmen vichaar kiya ja sakata hai; kintu jovakee muktika saadhan bhakti ho hai. bhaktise hee bhagavaan‌ko praapti hotee hai. satkarm evan sadaachaar ke dvaara shuddhaji bhagavatkatha evan bhagavaan‌ke gunagana-shravanase bhagavaan‌kee prasannata praapt karanekee ichchha jaagrat hotee hai, tab mumukshu purush sadgurukee sharan grahan karata hai. gurudvaara upadisht upaasanaadvaara shuddhachittamen bhaktika praakaty hota hai. yahaan bhakti jeevako bhagavatpraapti karaakar mukt karatee hai.

thoda़e men dvaitaadvaitamataka saar yahee hai. bhagavaan naaraayanane hansasvaroopase brahmaajeeke putr sanak, sanandan, sanaatan evan sanatkumaarako isaka upadesh kiyaa. sanakaadi kumaaronse ise devarshi naaradajeene paaya aur devarshine isaka upadesh shreenimbaarkaachaaryajeeko kiyaa. yah is sampradaayako paramparaahai. shreenane apane brahmasootronke bhaashy men 'asmada
gurave naaradaaya' kaha hai. sanakaadi kumaaronka bhee unhonne
smaran kiya hai usee granthamen guruparamparaamen. devarshi
naaradajeene shreenimbaarkaachaaryajeeko 'gopaalamantra' kee deekshaa
dee, aisee maanyata hai. bhaktonke matase dvaaparamen aur sampradaayake kuchh vidvaanonke matase vikramakee paanchaveen shataabdeemen shreenimbaarkaachaaryajeeka praadurbhaav huaa. dakshin bhaaratamen vaidooryapatan param pavitr torth hai. ise dakshinakaashee bhee kahate hain. yahee sthaan ekanaathajeeko janmabhoomi hai. yaheen shreearunamunijeeka arunaashram tha shree arunamunijeekee patnee jayanteedeveeko godamen jis divy kumaaraka aavirbhaav hua, usaka naam pahale niyamaanand hua aur yahee aage shreenimbaarkaachaaryajeeke naamase prakhyaat hue.

shreenimbaarkaachaaryajeeke jeevanavrittake vishayamen isase adhik jnaat naheen hai. ve kab grih tyaagakar vrajamen aaye, isaka kuchh pata naheen hai. vrajamen shreegiriraaj govardhanake sameep dhruvakshetramen unakee saadhan bhoomi hai. ek din sameepake sthaanase ek dandee mahaatma aachaaryake sameep padhaare. do shaastrajn mahaapurush paraspar mile to shaastracharcha chalanee svaabhaavik thee . samayaka domense kiseeko dhyaan naheen rahaa. saayankaalake pashchaat aachaaryane atithi yatise prasaad grahan karaneke liye nivedan kiyaa. sooryaast honeke pashchaat niyamatah yatijee bhiksha grahan naheen kar sakate the. unhonne asamarthata prakat kee. parantu aachaaryajee naheen chaahate the ki unake yahaan aakar ek vidvaan atithi uposhit rahen. aashramake sameep ek neemaka vriksh thaa. sahasa us vrikshaparase chaaron or prakaash phail gayaa. aisa laga, jaise neemake vrikshapar sooryanaaraayan prakat ho gaye hain. koee naheen kah sakata ki aachaaryake yogabalase bhagavaan soory yahaan prakat ho gaye the ya shreekrishnachandraka kotisooryasamaprabh sudarshan chakr, jisake aachaary moort avataar the, prakat ho gaya thaa. atithike prasaad grahan kar lenepar sooryamandal adrishy ho gayaa. is ghatanaase aachaary nimbaadity yaanimbaark naamase vikhyaat hue. aachaaryaka vah aashram 'nimbagraama' kaha jaata hai. yah govardhanake sameepaka nimbagraam hai, maatake sameepaka neemagaanv naheen. ve yatijee us samay jahaan aashram banaakar rahate the, vahaan aaj yatipura naamak graam hai.

shreenimbaarkaachaaryajeeka vedaantasootronpar bhaashy 'vedaantasaurabha' aur 'vedaantakaamadhenudashashloka' ye do granth hee upalabdh hain. ye donon granth hee atyant sankshipt hain. inake atirikt geetaabhaashy, krishnastavaraaj, guruparampara, vedaantatattvabodh, vedaantasiddhaantapradeep, svadharmaadhvabodh, aitihyatattvasiddhaant, raadhaashtak aadi kaee granth aachaaryane likhe the.

shreenimbaarkaachaaryajeeke shishy hue shreenivaasaachaaryajee. inhonne aachaaryake brahmasootrabhaashyapar 'vedaantakaustubha' naamak granth likhakar usakee vyaakhya kee. is 'vedaantakaustubha' kee teeka aage chalakar kaashmeeree keshav bhattaachaaryajeene kee. shreenivaasaachaaryajeeke pashchaat shishyaparamparaase gyaarahaven aachaary hue shreedevaachaaryajee. inhonne 'vedaantajaahnavee' tatha 'bhaktiratnaavalee' naamak do granth likhe, jinaka sampradaayamen atyant sammaan hai.

shreedevaachaaryajeeke do shishy hue-shreesundar bhattaachaaryajee tatha shreevrajabhooshan devaachaaryajee in donon aachaaryonkee parampara aage chalakar visteern huee. shreesundar bhattaachaaryajeekee shishyaparamparaamen satrah bhattaachaary aachaary aur hue. inamen solahaven kaashmeeree shreekeshav bhattaachaaryajee hue. kaashmeeree keshav bhattaachaaryajeeke shishy shreebhattajeene 'yugala-shataka' kee rachana kee. yahee granth 'aadi vaanee' kaha jaata hai. shreebhattajeeke bhraatrivanshaj gosvaamee ab bhee nimbaark sampradaayakee seedhee paramparaamen hee hain. shree bhattajeeke pradhaan shishy shreeharivyaasajee hue. inake anuyaayee aage chalakar apaneko 'harivyaasee' kahane lage. shreeharivyaasajeeke baarah shishy hue, jinamen shreeshobhooraamadevaachaary, shreeparashuraam devaachaary, shreeghamandadevaachaary tatha shreelaparaagopaaladevaachaary apanee pramukh visheshataaonke kaaran ullekhaneey hain. inamenseshreeshobhooraamadevaachaaryajeekee shishyaparamparaamen chatura-chintaamanikee parampara is samay deshamen adhik vyaapak hai. shreeparashuraam devaachaary shreemahaaraajakee paramparaako hee sarveshvarakee archa praapt hai aur nimbaarkasampradaay ke peethaadhipati isee paramparaake aachaary hote hain. vrajamen jo raasaleelaaka vartamaan prachaar hai. vah shreedhamandadevaachaaryajeeko bhaavukata praadurbhoot parampara hai. shreelaparaagopaaladevaachaaryajeeke shishy shreegiridhaaree sharanadevaachaaryajee jayapur, gvaaliyar aadi anekon raajakulonke guru hue hain. shreeharivyaasadevajeekee yah shishya-parampara hai. unake vanshaj apaneko 'harivyaasee' naheen maanate. ve nimbaark sampradaayakee sodhee paramparaamen hain.

shreedevaachaaryajeeke doosare shishy shreebrajabhooshanadevaachaaryajeekee paramparaamen shreerasikadevajee tatha shreeharidaasajee hue hain. aisee bhee maanyata hai ki mahaakavi jayadev isee paramparaamen hain. shreerasikadevajeeke aaraadhy shreerasikavihaareejee tatha shreeharidaasajeeke aaraadhy shreebaankevihaareejee hain. haridaasajee ke anupaadhiyonkee ek paramparaake log apaneko 'haridaasee' kahate hain. inaka mukhy sthaan vrindaavanamentateesthaan hai. krishnapranaamee ya pranameesampradaay ke aadyaachaary shreepraananaathajeeko jeevaneemen unako haridaasajeeka shishy kaha gaya hai. is prakaar 'krishn pranaamee parampara bhee nimbaarka-sampradaayakee haridaasajeekee paramparaakee hee shaakha hai. is pranaamee sampradaayaka mukhyapeeth panna (bundelakhanda) men hai.

shreenimbaarkaachaaryajee tatha unakee paramparaake adhikaansh aachaaryonkee yah pradhaan visheshata rahee hai ki unhonne doosare aachaaryonke mataka khandan naheen kiya hai. shreedevaachaaryajeene hee apane granthonmen advaitamataka khandan kiya hai. shreenimbaarkaachaaryajeene prasthaanatrayeeke sthaanapar prasthaanachatushtayako pramaan paana aur usamen bhee chaturth prasthaan shreemadbhaagavatako param pramaan sveekaar kiyaa. anek veetaraag, bhaavuk bhagavadbhakt is paramparaamen sada hee rahe hain.

265 Views

A Beautiful Bhagwad Gita Reader
READ NOW FREE
84 Beautiful Names Of Lord Shri Krishna (with Meaning) – Reading Them Fills The Heart With Love8 Yardsticks To Evaluate If My Bhakti Is Increasing?9 Must Have Qualities Of A Good Vaishnav Devotee15 Obstacles That Can Easily Derail Us From Our Path Of Bhakti



Bhajan Lyrics View All

ज़री की पगड़ी बाँधे, सुंदर आँखों वाला,
कितना सुंदर लागे बिहारी कितना लागे
कैसे जिऊ मैं राधा रानी तेरे बिना
मेरा मन ही ना लागे तुम्हारे बिना
वृन्दावन धाम अपार, जपे जा राधे राधे,
राधे सब वेदन को सार, जपे जा राधे राधे।
राधे तेरे चरणों की अगर धूल जो मिल जाए
सच कहता हू मेरी तकदीर बदल जाए
श्यामा प्यारी मेरे साथ हैं,
फिर डरने की क्या बात है
दुनिया से मैं हारा तो आया तेरे द्वार,
यहाँ से गर जो हरा कहाँ जाऊँगा सरकार
अपने दिल का दरवाजा हम खोल के सोते है
सपने में आ जाना मईया,ये बोल के सोते है
सावरे से मिलने का सत्संग ही बहाना है ।
सारे दुःख दूर हुए, दिल बना दीवाना है ।
राधे राधे बोल, श्याम भागे चले आयंगे।
एक बार आ गए तो कबू नहीं जायेंगे ॥
जग में सुन्दर है दो नाम, चाहे कृष्ण कहो
बोलो राम राम राम, बोलो श्याम श्याम
श्यामा तेरे चरणों की गर धूल जो मिल
सच कहता हूँ मेरी तकदीर बदल जाए॥
तमन्ना यही है के उड के बरसाने आयुं मैं
आके बरसाने में तेरे दिल की हसरतो को
ये तो बतादो बरसानेवाली,मैं कैसे
तेरी कृपा से है यह जीवन है मेरा,कैसे
मीठे रस से भरी रे, राधा रानी लागे,
मने कारो कारो जमुनाजी रो पानी लागे
तेरे बगैर सांवरिया जिया नही जाये
तुम आके बांह पकड लो तो कोई बात बने‌॥
ना मैं मीरा ना मैं राधा,
फिर भी श्याम को पाना है ।
फाग खेलन बरसाने आये हैं, नटवर नंद
फाग खेलन बरसाने आये हैं, नटवर नंद
मीठी मीठी मेरे सांवरे की मुरली बाजे,
होकर श्याम की दीवानी राधा रानी नाचे
जय राधे राधे, राधे राधे
जय राधे राधे, राधे राधे
सारी दुनियां है दीवानी, राधा रानी आप
कौन है, जिस पर नहीं है, मेहरबानी आप की
हम राम जी के, राम जी हमारे हैं
वो तो दशरथ राज दुलारे हैं
नटवर नागर नंदा, भजो रे मन गोविंदा
शयाम सुंदर मुख चंदा, भजो रे मन गोविंदा
लाली की सुनके मैं आयी
कीरत मैया दे दे बधाई
ਮੇਰੇ ਕਰਮਾਂ ਵੱਲ ਨਾ ਵੇਖਿਓ ਜੀ,
ਕਰਮਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ਾਰਮਾਈ ਹੋਈ ਆਂ
तेरे दर की भीख से है,
मेरा आज तक गुज़ारा
मेरा आपकी कृपा से,
सब काम हो रहा है
एक दिन वो भोले भंडारी बन कर के ब्रिज की
पारवती भी मना कर ना माने त्रिपुरारी,
राधा ढूंढ रही किसी ने मेरा श्याम देखा
श्याम देखा घनश्याम देखा
प्रीतम बोलो कब आओगे॥
बालम बोलो कब आओगे॥
मुझे चढ़ गया राधा रंग रंग, मुझे चढ़ गया
श्री राधा नाम का रंग रंग, श्री राधा नाम

New Bhajan Lyrics View All

काला काला मंदिर काली काली चुनरी,
काला काला तेरा शरीर,
बहनो नाचो गाओ करवा चौथ मनाओ,
अपने पति परमेश्वर की उमर बढ़ाओ
माँ है सच्ची सरकार मेरी अम्बें रानी,
भक्तों की पालनहार मेरी अम्बें रानी,
आया वेखो आया शुभ राज तिलक है आया,
राज तिलक है आया संगता ने दर्शन पाया,
भोले ले चल अपने साथ अकेली घर घबराऊँगी,
घर घबराऊँगी रे भोले घर घबराऊँगी...