⮪ All भगवान की कृपा Experiences

भगवत्प्रार्थनासे समूल सर्वरोग-शान्ति

बहुत वर्ष पूर्वकी बात है। अकस्मात् वातव्याधि (Rheumatism) ने मुझपर हमला किया। हमला भयानक था। मेरी दक्षिण भुजा आक्रान्त हो गयी। सायंकालका समय था। मैंने समझा दर्द कम हो जायगा, लेकिन दर्दने राततक भयानक रूप धारण कर लिया। मैं ईश्वरको यादकर अपनी होम्योपैथिक दवा खाकर निद्रा-सुखका अनुभव करने लगा, परंतु प्रातः उठनेपर शनैः-शनै: दर्दने फैलना शुरू किया। बायाँ पैर, बायाँ घुटना, दाहिना पैर, दाहिना हाथ और अंगुलियाँ भी आक्रान्त हो गयीं। मैंने अपनी दवा शुरू की। लाभ कुछ भी न हुआ। शामके चार बजेका समय था, अकस्मात् मेरी दशा दयनीय हो गयी। बड़ा भारी दर्द, बेचैनी थी। कुछ ज्वर भी मालूम होने लगा। दर्दमें चिल्लाते-कराहते मैं धीरे-धीरे बेहोशीकी हालततक पहुँच गया। मुहल्ले और घरके लोगोंने मिलकर फौरन डॉक्टरको बुला भेजा। आठ दिनतक दवा हुई । यत्किंचित् लाभ हुआ। दर्द फैलना बन्द हो गया। पहलेसे कुछ कम भी हुआ। उसके बाद दर्दने फिर स्थिर रूपसे पकड़ लिया। बिस्तरपर पड़े-पड़े महीनों व्यतीत हो गये। मेरी दशा चिन्ताजनक हो गयी। पचीस वर्षके समयमें मुझे अपनी दवासे फायदा न हो, ऐसा कोई भी अवसर स्मरण नहीं। अब क्या करना चाहिये। और साधन भी किये गये। पूजा-पाठ, उठना-बैठना सब बन्द हो गया। सहसा मुझे यह स्मृति आयी कि इस रुग्ण अवस्थामें सत्साहित्य पढ़ना चाहिये। 'कल्याण' के भक्त-चरितांकके लिये आर्डर भेजा। सबसे पहले मेरी दृष्टि 'भक्ति या प्रार्थनासे सब मनोरथोंकी सिद्धि' शीर्षक लेखपर पड़ी। मैंने उसे पढ़ा। दृढ़ निश्चय किया।'आरोग्य होना है तो भगवान्की करुणभावकी प्रार्थनासे होना है।' इसके सिवा और कोई साधन या उपाय देखनेमें नहीं आया। मैं हताश और निरुत्साह हो चुका था। 'सर्वधर्मान् परित्यज्य भगवान्‌के इस वाक्यकी स्मृति हुई। अपने-आपको भगवान् शरणागतवत्सलकी शरणमें छोड़ दिया। दीनभावसे रोते-बिलखते हुए 'दीनोंके परिपालक' दयामयकी प्रार्थना आरम्भ कर दी। साथ-साथ दवा भी अपनी पीने लगा मैं। धन्य है उस भगवान्की भक्तवत्सलतापर ! विश्वव्यापक करुणामयने मेरी प्रार्थनाका सत्वर उत्तर दिया। थोड़े ही दिनों में मैं उठने-बैठने, चलने-फिरनेलायक बन गया। गरम जलसे स्नान भी करने लगा। दो महीनेके अन्दर इस दुःसाध्य रोगका समूल नाश हो गया। आज एक वर्ष बीत गया। रोगका नाम निशान भी नहीं है। इतनी सर्दीमें भी चार बजे प्रातः स्नान करता हूँ। आज मेरी आयु ४९ वर्षकी है। कितना भयंकर और दुःसाध्य रोग, कहाँ दीनबन्धु विश्वेश्वर प्रणतपालकी प्रार्थनाका अनुपम महत्त्व और श्रेष्ठता। जिसने सच्चे हृदयसे भगवान्‌के चरणारविन्दमें अपने-आपको समर्पण कर रखा है, जिसका उस दीनदयालुकी अहैतुकी दयापर अटल विश्वास है, उसके लिये क्या असम्भव । प्रभु ऐसे लोगोंके सर्वत्र सदा सर्वदा निकट ही रहते हैं। भगवान्‌के मिलनेके लिये चार बातोंकी प्रबल आवश्यकता है-१-दृढ़ विश्वास, २ उत्कट इच्छा, ३- सर्वत्र भगवान्की सत्ता देखना और ४ सच्चा प्रेम। फिर भगवान् न मिलें, यह असम्भव है। 'जाके मन विश्वास है, ताके नित प्रभु संग।

[ डॉ० श्रीशंकरलालजी शर्मा ]



You may also like these:

Real Life Experience प्रभु दर्शन


bhagavatpraarthanaase samool sarvaroga-shaanti

bahut varsh poorvakee baat hai. akasmaat vaatavyaadhi (Rheumatism) ne mujhapar hamala kiyaa. hamala bhayaanak thaa. meree dakshin bhuja aakraant ho gayee. saayankaalaka samay thaa. mainne samajha dard kam ho jaayaga, lekin dardane raatatak bhayaanak roop dhaaran kar liyaa. main eeshvarako yaadakar apanee homyopaithik dava khaakar nidraa-sukhaka anubhav karane laga, parantu praatah uthanepar shanaih-shanai: dardane phailana shuroo kiyaa. baayaan pair, baayaan ghutana, daahina pair, daahina haath aur anguliyaan bhee aakraant ho gayeen. mainne apanee dava shuroo kee. laabh kuchh bhee n huaa. shaamake chaar bajeka samay tha, akasmaat meree dasha dayaneey ho gayee. bada़a bhaaree dard, bechainee thee. kuchh jvar bhee maaloom hone lagaa. dardamen chillaate-karaahate main dheere-dheere behosheekee haalatatak pahunch gayaa. muhalle aur gharake logonne milakar phauran daॉktarako bula bhejaa. aath dinatak dava huee . yatkinchit laabh huaa. dard phailana band ho gayaa. pahalese kuchh kam bhee huaa. usake baad dardane phir sthir roopase pakada़ liyaa. bistarapar pada़e-pada़e maheenon vyateet ho gaye. meree dasha chintaajanak ho gayee. pachees varshake samayamen mujhe apanee davaase phaayada n ho, aisa koee bhee avasar smaran naheen. ab kya karana chaahiye. aur saadhan bhee kiye gaye. poojaa-paath, uthanaa-baithana sab band ho gayaa. sahasa mujhe yah smriti aayee ki is rugn avasthaamen satsaahity padha़na chaahiye. 'kalyaana' ke bhakta-charitaankake liye aardar bhejaa. sabase pahale meree drishti 'bhakti ya praarthanaase sab manorathonkee siddhi' sheershak lekhapar pada़ee. mainne use padha़aa. driढ़ nishchay kiyaa.'aarogy hona hai to bhagavaankee karunabhaavakee praarthanaase hona hai.' isake siva aur koee saadhan ya upaay dekhanemen naheen aayaa. main hataash aur nirutsaah ho chuka thaa. 'sarvadharmaan parityajy bhagavaan‌ke is vaakyakee smriti huee. apane-aapako bhagavaan sharanaagatavatsalakee sharanamen chhoda़ diyaa. deenabhaavase rote-bilakhate hue 'deenonke paripaalaka' dayaamayakee praarthana aarambh kar dee. saatha-saath dava bhee apanee peene laga main. dhany hai us bhagavaankee bhaktavatsalataapar ! vishvavyaapak karunaamayane meree praarthanaaka satvar uttar diyaa. thoda़e hee dinon men main uthane-baithane, chalane-phiranelaayak ban gayaa. garam jalase snaan bhee karane lagaa. do maheeneke andar is duhsaadhy rogaka samool naash ho gayaa. aaj ek varsh beet gayaa. rogaka naam nishaan bhee naheen hai. itanee sardeemen bhee chaar baje praatah snaan karata hoon. aaj meree aayu 49 varshakee hai. kitana bhayankar aur duhsaadhy rog, kahaan deenabandhu vishveshvar pranatapaalakee praarthanaaka anupam mahattv aur shreshthataa. jisane sachche hridayase bhagavaan‌ke charanaaravindamen apane-aapako samarpan kar rakha hai, jisaka us deenadayaalukee ahaitukee dayaapar atal vishvaas hai, usake liye kya asambhav . prabhu aise logonke sarvatr sada sarvada nikat hee rahate hain. bhagavaan‌ke milaneke liye chaar baatonkee prabal aavashyakata hai-1-dridha़ vishvaas, 2 utkat ichchha, 3- sarvatr bhagavaankee satta dekhana aur 4 sachcha prema. phir bhagavaan n milen, yah asambhav hai. 'jaake man vishvaas hai, taake nit prabhu sanga.

[ daॉ0 shreeshankaralaalajee sharma ]

92 Views

A Beautiful Bhagwad Gita Reader
READ NOW FREE
Key Importance Of Bhav And Ras In Krishna Bhakti7 Amazing Ways In Which Devotees Easily Overcome Pain9 Must Have Qualities Of A Good Vaishnav Devotee15 Obstacles That Can Easily Derail Us From Our Path Of Bhakti



Bhajan Lyrics View All

रंग डालो ना बीच बाजार
श्याम मैं तो मर जाऊंगी
इतना तो करना स्वामी जब प्राण तन से
गोविन्द नाम लेकर, फिर प्राण तन से
तेरी मुरली की धुन सुनने मैं बरसाने से
मैं बरसाने से आयी हूँ, मैं वृषभानु की
राधा कट दी है गलिआं दे मोड़ आज मेरे
श्याम ने आना घनश्याम ने आना
तेरी मंद मंद मुस्कनिया पे ,बलिहार
तेरी मंद मंद मुस्कनिया पे ,बलिहार
तू कितनी अच्ची है, तू कितनी भोली है,
ओ माँ, ओ माँ, ओ माँ, ओ माँ ।
हम राम जी के, राम जी हमारे हैं
वो तो दशरथ राज दुलारे हैं
बाँस की बाँसुरिया पे घणो इतरावे,
कोई सोना की जो होती, हीरा मोत्यां की जो
मुझे चाहिए बस सहारा तुम्हारा,
के नैनों में गोविन्द नज़ारा तुम्हार
वृन्दावन धाम अपार, जपे जा राधे राधे,
राधे सब वेदन को सार, जपे जा राधे राधे।
कहना कहना आन पड़ी मैं तेरे द्वार ।
मुझे चाकर समझ निहार ॥
साँवरिया ऐसी तान सुना,
ऐसी तान सुना मेरे मोहन, मैं नाचू तू गा ।
हरी नाम नहीं तो जीना क्या
अमृत है हरी नाम जगत में,
किशोरी कुछ ऐसा इंतजाम हो जाए।
जुबा पे राधा राधा राधा नाम हो जाए॥
बांके बिहारी की देख छटा,
मेरो मन है गयो लटा पटा।
तुम रूठे रहो मोहन,
हम तुमको मन लेंगे
श्याम हमारे दिल से पूछो, कितना तुमको
याद में तेरी मुरली वाले, जीवन यूँ ही
मन चल वृंदावन धाम, रटेंगे राधे राधे
मिलेंगे कुंज बिहारी, ओढ़ के कांबल काली
राधे राधे बोल, श्याम भागे चले आयंगे।
एक बार आ गए तो कबू नहीं जायेंगे ॥
अच्युतम केशवं राम नारायणं,
कृष्ण दमोधराम वासुदेवं हरिं,
ਮੇਰੇ ਕਰਮਾਂ ਵੱਲ ਨਾ ਵੇਖਿਓ ਜੀ,
ਕਰਮਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ਾਰਮਾਈ ਹੋਈ ਆਂ
तू राधे राधे गा ,
तोहे मिल जाएं सांवरियामिल जाएं
हर साँस में हो सुमिरन तेरा,
यूँ बीत जाये जीवन मेरा
मीठे रस से भरी रे, राधा रानी लागे,
मने कारो कारो जमुनाजी रो पानी लागे
तेरा पल पल बिता जाए रे
मुख से जप ले नमः शवाए
जय शिव ओंकारा, ॐ जय शिव ओंकारा ।
ब्रह्मा, विष्णु, सदाशिव, अर्द्धांगी
मीठी मीठी मेरे सांवरे की मुरली बाजे,
होकर श्याम की दीवानी राधा रानी नाचे
राधा ढूंढ रही किसी ने मेरा श्याम देखा
श्याम देखा घनश्याम देखा
एक कोर कृपा की करदो स्वामिनी श्री
दासी की झोली भर दो लाडली श्री राधे॥
मेरी करुणामयी सरकार पता नहीं क्या दे
क्या दे दे भई, क्या दे दे

New Bhajan Lyrics View All

शुभ दिन था जब जनम लिया, शंकर अवतार ने,
शंकर अवतार ने,
जयकारा शेरावाली जी दा,
बोल सच्चे दरबार की जय,
भोलेनाथ, भोलेनाथ,
क्या माँगू बाबा तुझसे,
सांवरिया तेरी माला, जपूं मैं सुबह शाम,
प्राण पखेरु, जब निकले, ले जाना तेरे
सावरो सावरो मैया तेरो सावरो,
हमको रोज़ सताए,