⮪ All भक्त चरित्र

भक्त रसिकमुरारिजी की मार्मिक कथा
भक्त रसिकमुरारिजी की अधबुत कहानी - Full Story of भक्त रसिकमुरारिजी (हिन्दी)

[भक्त चरित्र -भक्त कथा/कहानी - Full Story] [भक्त रसिकमुरारिजी]- भक्तमाल


भक्त रसिकमुरारिजी भगवान् श्यामसुन्दरके रूप-रस और लीला-माधुर्यके पूरे रसिक थे। वे दिव्य युगलस्वरूपके उपासक थे। श्यामाश्यामकी निकुञ्ज-लीलाका चिन्तन ही उनका परम धन था। नन्दनन्दन और रासेश्वरी रसमयी श्रीवृषभानुनन्दिनीका स्मरण ही उनके जीवनका आधार था। संत-सेवा और गुरुभक्तिमें उनकी दृढ़ निष्ठा थी। वे सरल और सरस स्वभावके रसिक प्राणी थे।

रसिकमुरारिजीके गुरु श्यामानन्दकी जागीर एक दुष्ट राजाने छीन ली। श्यामानन्दने उनको पत्र लिखा कि तुम जिस दशामें हो, उसीमें शीघ्र ही चले आओ। उस समय वे भोजन कर रहे थे। बिना हाथ-मुख धोये ही वे चल पड़े। गुरु आज्ञाकी मर्यादा ही ऐसी थी। गुरुका निवास सत्रह कोसकी दूरीपर था। श्यामानन्दजीने उन्हें उस दशामें देखकर बड़ा आश्चर्य प्रकट किया और उनकी कार्यतत्परता और आज्ञाकारिताकी बड़ी सराहना की। रसिकमुरारिने गुरुकी जागीर लौटानेके लिये राजाके पास जानेका निश्चय किया, किंतु उनके शिष्योंने उन्हें राजाकी दुष्टतासे अवगत कराया और जानेसे रोका। उन्होंने किसीकी बात नहीं मानी। राजाने उनके आनेकी बात सुनकर एक मतवाला दुष्ट हाथी उनके ऊपर छोड़नेका इरादा किया और सभासदोंसे कहा कि 'यदि उनमें कुछ शक्ति होगी तो हाथी उन्हें छोड़ देगा और इस तरह उनकी सिद्धिका भी पता चल जायगा।' पर यह सब कुछ तो बहाना था, वह तो उन्हें जानसे मारकर जागीर हड़प लेना चाहता था।

गजराज झूमता हुआ उनके पथपर मदोन्मत्त-सा विचर रहा था। श्यामा-श्यामके अनन्य सेवक रसिकमुरारिकीपालकी राजसभाकी ओर आ रही थी। वे निर्भयतापूर्वक प्रभुका स्मरण करते पालकीमें सवार होकर चले आ रहे थे। जीव चराचरमें भगवान् नन्दनन्दनके दर्शन करनेवाले रसिक भक्तने देखा कि कहारोंने पालकी रख दी और वे भाग खड़े हुए। सामने मदमत्त गजराज झूमता-झामता पहुँच गया। रसिकमुरारिको अपनी प्राणरक्षाकी चिन्ता नहीं थी। उन्हें तो गजराजको किसी तरह इस भयानक पापकर्मसे मुक्तकर भगवान्‌की भक्तिका माधुर्य चखाना था। उन्होंने कृपाभरी दृष्टिसे गजराजको देखा। प्रेमभरी मुसकान बिखेरकर कहा कि 'भैया! तुम चेतन हो, तुम्हारे रोम-रोममें भगवत्-सत्ता व्याप्त है, तुम हाथीका तमोगुण छोड़ दो। इस पापग्राहसे छुटकारा पानेके लिये भगवान्का स्मरण करो। भव-बन्धनसे मुक्ति मिल जायगी।' भक्तकी रसमयी वाणीके प्रभावसे गजराजका मद उतर गया। उसका हृदय भक्तिभावसे आह्लादित हो उठा। हाथीने नतमस्तक होकर रसिकमुरारिकी चरण वन्दना की। ऐसा लगता था कि तमोगुणने सत्त्वगुणकी प्रभुता स्वीकार कर ली। वह अधीर हो उठा, नयनोंसे अश्रुकी धारा बहने लगी। रसिकमुरारिने उसे श्रीकृष्ण नामसे अभिमन्त्रितकर कहा-' श्रीकृष्णका नाम माधुर्यका अनन्त सागर है। एक कणिकामात्रके संस्पर्शसे करोड़ों जन्मोंके पाप मिट जाते हैं। जीव उनके रूप-रसमें अवगाहनकर धन्य और कृतार्थ हो जाता है।' उन्होंने इस शिष्य हाथीका नाम 'गोपालदास' रखा। भक्त मुरारिके दर्शनसे राजाकी दुष्टताका नाश हो गया। उसने उनके चरण पकड़ लिये, क्षमा माँगी। श्यामानन्दकी जागीर लौटा दी। रसिकमुरारिकी गुरुभक्ति धन्य हो गयी।



You may also like these:

Bhakt Charitra डाकू भगत
Bhakt Charitra मीराँबाई


bhakt rasikamuraarijee ki marmik katha
bhakt rasikamuraarijee ki adhbut kahani - Full Story of bhakt rasikamuraarijee (hindi)

[Bhakt Charitra - Bhakt Katha/Kahani - Full Story] [bhakt rasikamuraarijee]- Bhaktmaal


bhakt rasikamuraarijee bhagavaan shyaamasundarake roopa-ras aur leelaa-maadhuryake poore rasik the. ve divy yugalasvaroopake upaasak the. shyaamaashyaamakee nikunja-leelaaka chintan hee unaka param dhan thaa. nandanandan aur raaseshvaree rasamayee shreevrishabhaanunandineeka smaran hee unake jeevanaka aadhaar thaa. santa-seva aur gurubhaktimen unakee dridha़ nishtha thee. ve saral aur saras svabhaavake rasik praanee the.

rasikamuraarijeeke guru shyaamaanandakee jaageer ek dusht raajaane chheen lee. shyaamaanandane unako patr likha ki tum jis dashaamen ho, useemen sheeghr hee chale aao. us samay ve bhojan kar rahe the. bina haatha-mukh dhoye hee ve chal pada़e. guru aajnaakee maryaada hee aisee thee. guruka nivaas satrah kosakee dooreepar thaa. shyaamaanandajeene unhen us dashaamen dekhakar bada़a aashchary prakat kiya aur unakee kaaryatatparata aur aajnaakaaritaakee bada़ee saraahana kee. rasikamuraarine gurukee jaageer lautaaneke liye raajaake paas jaaneka nishchay kiya, kintu unake shishyonne unhen raajaakee dushtataase avagat karaaya aur jaanese rokaa. unhonne kiseekee baat naheen maanee. raajaane unake aanekee baat sunakar ek matavaala dusht haathee unake oopar chhoda़neka iraada kiya aur sabhaasadonse kaha ki 'yadi unamen kuchh shakti hogee to haathee unhen chhoda़ dega aur is tarah unakee siddhika bhee pata chal jaayagaa.' par yah sab kuchh to bahaana tha, vah to unhen jaanase maarakar jaageer hada़p lena chaahata thaa.

gajaraaj jhoomata hua unake pathapar madonmatta-sa vichar raha thaa. shyaamaa-shyaamake anany sevak rasikamuraarikeepaalakee raajasabhaakee or a rahee thee. ve nirbhayataapoorvak prabhuka smaran karate paalakeemen savaar hokar chale a rahe the. jeev charaacharamen bhagavaan nandanandanake darshan karanevaale rasik bhaktane dekha ki kahaaronne paalakee rakh dee aur ve bhaag khada़e hue. saamane madamatt gajaraaj jhoomataa-jhaamata pahunch gayaa. rasikamuraariko apanee praanarakshaakee chinta naheen thee. unhen to gajaraajako kisee tarah is bhayaanak paapakarmase muktakar bhagavaan‌kee bhaktika maadhury chakhaana thaa. unhonne kripaabharee drishtise gajaraajako dekhaa. premabharee musakaan bikherakar kaha ki 'bhaiyaa! tum chetan ho, tumhaare roma-romamen bhagavat-satta vyaapt hai, tum haatheeka tamogun chhoda़ do. is paapagraahase chhutakaara paaneke liye bhagavaanka smaran karo. bhava-bandhanase mukti mil jaayagee.' bhaktakee rasamayee vaaneeke prabhaavase gajaraajaka mad utar gayaa. usaka hriday bhaktibhaavase aahlaadit ho uthaa. haatheene natamastak hokar rasikamuraarikee charan vandana kee. aisa lagata tha ki tamogunane sattvagunakee prabhuta sveekaar kar lee. vah adheer ho utha, nayanonse ashrukee dhaara bahane lagee. rasikamuraarine use shreekrishn naamase abhimantritakar kahaa-' shreekrishnaka naam maadhuryaka anant saagar hai. ek kanikaamaatrake sansparshase karoda़on janmonke paap mit jaate hain. jeev unake roopa-rasamen avagaahanakar dhany aur kritaarth ho jaata hai.' unhonne is shishy haatheeka naam 'gopaaladaasa' rakhaa. bhakt muraarike darshanase raajaakee dushtataaka naash ho gayaa. usane unake charan pakada़ liye, kshama maangee. shyaamaanandakee jaageer lauta dee. rasikamuraarikee gurubhakti dhany ho gayee.

121 Views

A Beautiful Bhagwad Gita Reader
READ NOW FREE
How To Cultivate Gratitude For God And Feel Blessed In Life?9 Must Have Qualities Of A Good Vaishnav DevoteeThe Four Main Vaishnav Sampradayas & ISKCONKey Importance Of Bhav And Ras In Krishna Bhakti



Bhajan Lyrics View All

कोई कहे गोविंदा कोई गोपाला,
मैं तो कहूँ सांवरिया बांसुरी वाला ।
मुँह फेर जिधर देखु मुझे तू ही नज़र आये
हम छोड़के दर तेरा अब और किधर जाये
राधा कट दी है गलिआं दे मोड़ आज मेरे
श्याम ने आना घनश्याम ने आना
दिल लूटके ले गया नी सहेलियो मेरा
मैं तक्दी रह गयी नी सहेलियो लगदा बड़ा
जिंदगी एक किराये का घर है,
एक न एक दिन बदलना पड़ेगा॥
तुम रूठे रहो मोहन,
हम तुमको मन लेंगे
दुनिया का बन कर देख लिया, श्यामा का बन
राधा नाम में कितनी शक्ति है, इस राह पर
तीनो लोकन से न्यारी राधा रानी हमारी।
राधा रानी हमारी, राधा रानी हमारी॥
फाग खेलन बरसाने आये हैं, नटवर नंद
फाग खेलन बरसाने आये हैं, नटवर नंद
मुझे चढ़ गया राधा रंग रंग, मुझे चढ़ गया
श्री राधा नाम का रंग रंग, श्री राधा नाम
श्याम हमारे दिल से पूछो, कितना तुमको
याद में तेरी मुरली वाले, जीवन यूँ ही
सांवरे से मिलने का, सत्संग ही बहाना है,
चलो सत्संग में चलें, हमें हरी गुण गाना
मेरा अवगुण भरा शरीर, कहो ना कैसे
कैसे तारोगे प्रभु जी मेरो, प्रभु जी
सावरे से मिलने का सत्संग ही बहाना है ।
सारे दुःख दूर हुए, दिल बना दीवाना है ।
लाडली अद्बुत नज़ारा तेरे बरसाने में
लाडली अब मन हमारा तेरे बरसाने में है।
मोहे आन मिलो श्याम, बहुत दिन बीत गए।
बहुत दिन बीत गए, बहुत युग बीत गए ॥
ये सारे खेल तुम्हारे है
जग कहता खेल नसीबों का
श्यामा प्यारी मेरे साथ हैं,
फिर डरने की क्या बात है
श्याम बंसी ना बुल्लां उत्ते रख अड़ेया
तेरी बंसी पवाडे पाए लख अड़ेया ।
राधा ढूंढ रही किसी ने मेरा श्याम देखा
श्याम देखा घनश्याम देखा
तू कितनी अच्ची है, तू कितनी भोली है,
ओ माँ, ओ माँ, ओ माँ, ओ माँ ।
वृदावन जाने को जी चाहता है,
राधे राधे गाने को जी चाहता है,
कैसे जीऊं मैं राधा रानी तेरे बिना
मेरा मन ही न लगे श्यामा तेरे बिना
राधे मोरी बंसी कहा खो गयी,
कोई ना बताये और शाम हो गयी,
दुनिया से मैं हारा तो आया तेरे दवार,
यहाँ से जो मैं हारा तो कहा जाऊंगा मैं
इक तारा वाजदा जी हर दम गोविन्द गोविन्द
जग ताने देंदा ए, तै मैनु कोई फरक नहीं
रंगीलो राधावल्लभ लाल, जै जै जै श्री
विहरत संग लाडली बाल, जै जै जै श्री
बृज के नंदलाला राधा के सांवरिया,
सभी दुःख दूर हुए, जब तेरा नाम लिया।
तू राधे राधे गा ,
तोहे मिल जाएं सांवरियामिल जाएं
बहुत बड़ा दरबार तेरो बहुत बड़ा दरबार,
चाकर रखलो राधा रानी तेरा बहुत बड़ा

New Bhajan Lyrics View All

जाने क्या जादू भरा हुआ भगवान तुम्हारी
मन चमन हमारा हरा हुआ घनश्याम तुम्हारी
मैं नाम कमाऊं जग में,
बड़ा बन जाऊं धनवान,
कृष्ण गोविन्द गोपाल गाते रहो,
मन को विषयो के विष से बचाते रहो,
बालको की टेर सुनकर माँ को आना चाहिए,
अपने बच्चो के अश्को को ना भुलाना
मेरे भीगे नयन रोते हैं मैया तेरे दर्शन
मैया तेरे दर्शन को दाती तेरे दर्शन,